 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
для А.Б.
Нават цяжка паверыць,
Нто мы былі яшчэ маладзейшыя,
Чым цяпер,
Што нашая скура была такая тонкая,
Што вены блакітнелі праз яе,
Як лінеечка ў школьных сшытках,
Што сусьвет быў простым дваровым сабакам
І кожны раз сустракаў нас ля дому пасьля ўрокаў.
І мы ўсё хацелі забраць яго да сябе,
А потым яго забраў нехта іншы –
Даў імя
І вучыў камандзе «чужы»
На нас.
І таму мы прачынаемся па начох.
І запальваем сьвечкі тэлевізараў,
І ў іх цёплым полымі пазнаем
Твары і гарады,
І сьмелыя зранку зьвяргаем
Яечню з патэльні...
А наш сабака вырас на чужым павадку,
А нашыя маці раптам перасталі спаць з мужчынамі.
І гледзячы на іх сёньня,
Усё лягчэй паверыць у нявіннае зачацьце.
А зараз уяві сабе:
Дзесьці ёсьць гарады
З каменнымі белымі дамамі,
Раськіданымі ўздоўж берагу акіяну,
Як яйкі гіганцкіх марскіх птушак.
І ў кожным доме – легенда пра капітана,
І кожная пачынаецца так:
«Малады і прыгожы…»
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
